met dank aan Arnold:)

Mn tweede dag in Franz Josef was eindelijk de dag waar ik al een paar weekies op wachtte... Na mijn Taupo avontuur moest ik toegeven het skydiven wel errug gaaf te vinden en nu stond mn tweede jump op de stoep!
Knetter vroeg mn bedje uit om al om 08.30 bij het skydive office te zijn, van waaruit ze me naar de landingsbaan reden. Als ik dacht dat ik de vorige dag mazzel had met het weer weet ik niet hoe ik dit moet omschrijven, maar het was helderder dan helder, blauwer dan blauw en niet eens zo heel koud:D. Bij de landingsbaan werd ik voorgesteld aan mn skydive instructeur, Mark, een wat oudere maar vooral grote man die over een behoorlijke dosis humor beschikte. Een klein uurtje later zat ik een het vliegtuigje omhoog. Dit vliegtuig was nog kleiner dan de vorige (daar propte ze er nog zo’n 15 man in, hier zaten we met 6 echt op elkaar en kon er echt niks of niemand meer bij!). Maar wat een vlucht!! Dankzij het enorm mooie weer kon ik werkelijk alles zien, natuurlijk de Franz Josef Glacier en de Fox Glacier, maar ook Mt Tasman en Mt Cook! De glacier was fantastisch! Grappig om de dag ervoor eroverheen te hebben gelopen zonder een echt idee te hebben hoe groot de glacier werkelijk was!! Het stuk waar wij hadden gelopen was niets meer dan een ini-mini staartje ervan, maar dankzij deze vlucht kon ik alles zien:). Op 15000 ft was het dan zo ver, deurtje open, camera man eruit (die ergens buiten aan het vliegtuig ging hangen zodat ie wat foto’s kon maken:)), voetjes over de rand, hoofd naar achter, ahhhhhhhh!!!:D:D
Tijdens de vrije val had ik uitzicht op, aan de ene kant de bergen en glaciers en aan de andere kant de Tasman Sea, zooooo coool!! De 60 seconden vlogen letterlijk voorbij, het leek wel 2 keer zo kort als vorige keer (later werd me uitgelegd dat dit komt omdat je koppie zich meer bewust is van wat er gebeurt, meer kan opslaan, meer kan zien maar dus ook tijdbewuster is). Meer gezien had ik zeker, whow wat een uitzicht!! Op zo’n 4000 ft ging de parachute uit en kon ik alleen maar meer genieten van het uitzicht:). Net voor de landing nog even goed was rondjes gedraaid (maar goed dat ik nog niet had ontbeten:)) en toen de landing ingezet, mn eerste landing op mn voeten!!
Wel een klein probleemje toen ik aan de grond was, vanaf nu ben ik echt verslaafd!!:D De tweede sprong was zelfs beter dan de eerste!!:D:D Mn camera man vroeg of ik die enorme smile ook nog van me gezicht af kon krijgen en mn instructeur kon maar niet ophouden met vertellen hoe gaaf het is en dat ik zeker de hele cursus moest gaan doen, zelfs mn argument van te klein budget kon m niet stoppen, het enige wat hij daarmee deed was een paar namen van vrienden van mn op een blaadje schrijven zodat ik het in Belgie kan gaan doen als ik thuis ben:) toch maar snel een baan zoeken thuis, want stiekem lijkt het me wel heel gaaf om zo’n cursus te gaan doen:D.

Dank je wel Arnold!:D

voor foto's: http://www.facebook.com/album.php?aid=27152&id=100001702573132&l=70a518a8c4