Shit Happens...

Donderdag 21 oktober
Jaaa...!! Vandaag mn auto halen:D dus vroeg mn bed uit, ontbijten en met Marvin, Ina en Sabrina richting de Auto Barn (waar ik mn auto had gekocht). Daar aangekomen doet mijn creditcard het niet... dan maar met mijn gewone pinpas, declined... uhmmm dan maar met mijn Australische bank pas proberen, declined...
Ok dit wordt lastig, maar gelukkig wist Richard (de baas van de Auto Barn) wel een bank waar ik terecht kon met mijn creditcard. Dus wij richting de bank, eenmaal daar aangekomen gevraagd naar de manager (een vriend van Richard) en hem uitgelegd dat ik geld nodig had maar mijn pasjes niet werkte... Na een half uur van alles te hebben geprobeerd kwam hij helaas terug met de mededeling dat mijn creditcard was bevroren door de ING en ik met mijn pinpas al mijn dag limiet had bereikt. Dus wij terug naar de Auto Barn (ik behoorlijk chagrijnig ondertussen), helaas kon Richard ook niets voor mij doen als ik het geld niet had. Met de afspraak dat ik terug zou komen als ik het geld had vertrokken we terug richting hostel.
Met een kleine rekensom kwamen we tot de conclusie dat ik pas volgende week dinsdag genoeg geld bij elkaar zou hebben Tot Marvin aanbod wel geld voor me te willen pinnen zodat ik het kon lenen, waarop Ina en Sabrina het zelfde aanboden en we dan in morgen al genoeg geld bij elkaar zouden hebben om mn auto te kunnen halen.

Vrijdag 22 oktober
Na ook vanmorgen weer met zn vieren geld te hebben gehaald had ik eindelijk genoeg geld bij elkaar om mijn auto op te halen. Samen met Nicolas en Ben liep ik weer naar de Auto Barn. Na te hebben betaald begon de hele papier handel, als eerste moesten we de auto op mijn naam laten registreren, waarvoor we naar het gemeente huis moesten wat een half uur lopen was (ja, raar eigenlijk he, je betaald eerst en dan moet je alle papieren invullen enzo..). Toen de auto op mijn naam stond konden we terug, en konden we niet wachten om in de auto te stappen en richting Blue Mountains te rijden, alleen liep dat even anders... Bij de Auto Barn aangekomen was mijn auto nog nergens te bekennen maar Adam zei dat we 10 minuten moesten wachten omdat ze de auto van de werkplaats hierheen moesten halen. 4 uur verder zaten we daar nog steeds... en nog steeds geen auto... het was druk in de stad...
Om half 5 was de auto er eindelijk en kon onze trip naar de Blue Mountains beginnen. De eerste uitdaging was Sydney veilig uitkomen, terwijl je aan de linker kant van de weg moet rijden... Ruim een uur verder waren we eindelijk de stad uit (ja, blijkbaar was het gewoon echt druk in de stad) en reden we richting het ontmoetingspunt wat we hadden afgesproken met Ina en Marvin (die hun eigen campervan die dag ook hadden opgehaald). Nog net voor het donker kwamen we aan in Glenbrook (het eerste dorpje in de Blue Mountains en tegelijk de ingang van het National Park waar we wilde kamperen die nacht). Even snel wat eten en drinken gehaald bij de plaatselijke supermarkt en gevraagd waar de ingang van het National park precies was. Waarop de man ons vriendelijke begint uit te lachen, verteld waar de ingang is en vervolgd met de zin: but mate, the entrence is closes at 7 pm.... Juist ja, het was ondertussen half 8 dus kamperen tussen de kangaroos ging hem vanavond niet worden, maar waar dan? Na een half uurtje rond rijden door het dorp besloten we langs de weg naar het National park (in een klein inhammetje) te slapen in de auto. Dat betekende dus met 6 man in 2 auto’s! Gelukkig hadden we de campervan van Marvin en Ina en konden we ondanks de kou heerlijk met zn 6e in de auto spelletjes spelen. Totdat we allemaal schrokken van een groot gevaarte dat op hoge snelheid en met een paar enorme koplampen onze kant op kwam denderen... Ja hoor, we stonden nog geen 10 meter van de treinrails af, waar elk half uur een grote goederen trein overheen denderden. Om 11 uur besloten we te gaan slapen en heerlijk knus met 3 achter in een auto begon een koude nacht. Een nacht die ook vroegtijdig eindigde toen om 04.30 uur een auto langs die van ons stopte en een man met een grote zaklamp uitstapte en rond onze auto’s begon te lopen... (Ik kan vertellen, dat je dan best bang bent...) Om 6.00 uur stonden er zo’n 5 auto’s op de inham geparkeerd en klopte een man op ons raam, met de vraag of we zo vriendelijk wilde zijn om te vertrekken... Bleken we op een bouwplaats te staan waar de bouwlui om 6.00 uur begonnen (blijkbaar zelfs op zaterdag).

Zaterdag 23 oktober
Redelijk slaperig stapte we achter het stuur en begonnen we te rijden, waar naar toe? Geen idee, alles is dicht op zaterdag ochtend om 6 uur!! Alles behalve de Mac Donalds natuurlijk:D. Na een heerlijk ontbijtje van koffie en pancakes en een kleine stop bij het informatie centrum besloten we vannacht ergens anders te kamperen dan in eerste instantie het plan was. Maar eerst naar de Wentworth Falls!!
Het was inmiddels best warm aan het worden (10.30 uur) en met bikini’s en zwembroeken aan besloten we een korte hike te maken naar de watervallen. We kozen een route van een klein uurtje en gewapend met slippers en een flesje water begon onze tocht naar de beneden. Waar we al snel van het rechte pad afweken om langs de waterval (of er doorheen) naar beneden te klimmen. Echt heel gaaf!! Na een klein uurtje (waarin we vooral veel foto’s hadden gemaakt) waren we weer terug op het rechte pas en konden we onze route terug naar de parkeerplaats vervolgen... In ons enthousiasme hebben we alleen de verkeerde route genomen... 5 en een half uur laten (en honderden traptreden) kwamen we eindelijk bij de parkeerplaats aan, helemaal gesloopt en het begon te regenen. Gelukkig waren we terug bij de parkeerplaats. Nou ja, terug bij een parkeerplaats, alleen niet die waar onze auto’s stonden. Nog een klein uurtje verder en compleet nat geregend waren we eindelijk bij de goede parkeerplaats en vertrokken we richting camping. Maar na een tijdje zoeken en het vinden van alleen kleine ‘free’ campings, (zeg maar zonder douche en wc enzo) waren we bang dat het weer een nacht in de auto slapen werd. Gelukkig vonden we net op tijd een ‘echte’ camping (met warme douche!) waar we de nacht konden door brengen. Toen de gasten de tent gingen opzetten kwamen we er helaas achter dat de tentstokken ontbraken. Dat werd dus weer gewoon met 3 in 1 auto slapen...

Zondag 24 oktober
Wat kan een warme douche toch lekker zijn, of beter gezegd, goddelijk!!! Na een nacht met 3 in een auto, een slaapzak en extra deken was ik voor 99% bevroren en deed de lauw-warme douche dan ook gewoon pijn om mn lijf. Maar na een kwartier was dat gevoel weg en heb ik nog dik een uur staan genieten van het warme water. Uiteindelijk toch maar de kraan uitgezet en me in een set warme kleren gehesen. Eenmaal terug bij de auto begon het te regenen en zag het er niet naar uit dat de zon vandaag nog zou gaan schijnen... Alle spullen ingepakt en met de auto richting de Tree Sisters, bleek het weer helaas nog slechter dan we dachten. Mist en regen overal! Van de Tree Sisters was dus niets te zien en de weg op was ook al niet echt een pretje.
Uiteindelijk vonden we een heel toffe pub vonden waar de kachel aanstond en ze hele goede warme chocolade melk hadden! Na een paar uurtjes bedachten we dat we de rest van de avond konden vullen met een bezoekje aan de bioscoop. Waar we een paar uur heerlijk warm en droog naar een goede film hebben gekeken (the town, met Ben Affleck). Helaas was het daarna nog kouder en natter buiten en helaas ook al donker. Waardoor we door het donker, niets ziend dankzij de mist, op zoek moesten naar een camping. Maar die was natuurlijk al gesloten tegen de tijd dat we daar aankwamen waardoor we maar zijn terug gereden naar de camping van de nacht ervoor (want die had geen slagbomen). Dat was de meest enge autorit die ik ooit heb meegemaakt. Nog steeds links rijdend, in de regen, met beslagen ramen, mist waardoor je niet verder dan 2 meter vooruit kon kijken, een weg die je niet kent en bovendien ook nog eens berg op en af met allerlei haarspeldbochten erin verstopt... Echt niet cool!! Eenmaal op de camping snel een warme douche genomen en me ingepakt voor de nacht, d.w.z.: legging, jogingbroek, tshirt, thermo trui en sokken. Om vervolgens in mijn slaapzak te kruipen, een deken over mijn slaapzak te gooien en in slaap te vallen. Brrr, nog steeds koud!

Maandag 25 oktober
ZON!! Whow, de zon schijnt! Snel douchen en aankleden, spullen opruimen en op naar de tree sisters, om nu wel te genieten van het uitzicht. Eigelijk stellen die 3 kleine rotsen helemaal niets voor en na een klein wandelingetje van ongeveer een uur zijn we weer in de auto gestapt. Van mijn één daagse trip naar de Blue Mountains had ik 1 plek overgehouden waar ik heel graag nog naar terug wilde, Flat Rock. Flat Rock is een platte rots met een enorm gaaf uitzicht over een groot deel van de Blue Mountains. Daar aangekomen konden de gasten het natuurlijk niet laten om weer elke niet bereikbare rots toch bereikbaar te maken wat resulteerde in een aantal vette stunts en super mooie foto’s!! Een beetje hongerig besloten we de auto leeg te halen en boven op Flat Rock lunch te koken, wraps!!! Hmmm!! Een super uitzicht, een heerlijk warm zonnetje en heerlijke wraps. Aan het eind van de middag besloten we op zoek te gaan naar een camping (dit keer op tijd, zodat we niet weer voor een dichte poort zouden staan). Maar eenmaal in Lightgow aangekomen konden we de camping natuurlijk niet vinden....
Dan maar vragen bij een benzine pomp. Een man die aan het tanken was wist het ongeveer en vertelde wat we moesten doen. Terwijl wij in de auto nog druk aan het discussiëren waren of de man wel gelijk had (Duitsers... pff!!) kwam de man weer terug, hij had het even binnen voor ons nagevraagd en hij wist het nu zeker. Wij nog steeds niet helemaal overtuigd (omdat de kaart het tegenovergestelde zei).... Waarop de man opeens zei: You know what, just follow me. I show you the way!
Haha dus wij met twee auto’s achter de man aan, die ons in een kleine 15 minuten niet alleen naar de camping wist te brengen maar ook nog de hele stad heeft laten zien. Eenmaal aangekomen op de camping hebben we onze kleren gewassen (dat was best nodig!) en zijn we heerlijk gaan slapen.

Dinsdag 26 oktober
Vandaag staat de hoogste look out van de Blue Mountains op het programma. Hassan look out gaf ons een mooi uitzicht, maar leek niet erg hoog. Het meest rare was nog wel dat het meer op de Alpen leek dan op Australie. Heel mooi, maar wel raar en dan ook nog eens 5 gekke Duitsers om me heen...
Daarna heerlijk rond gereden over de chlifly road (soort van Route de Solleil, maar dan door de Blue Mountains) om uiteindelijk een camping te zoeken aan de voet van de Mountains. Wat weer moeilijker bleek dan verwacht maar gelukkig vonden we weer een vriendelijke Australische vrouw die ons de weg wilde wijzen, we moesten alleen ff keren en dan de straat uit. Alleen dat keren... hmm... hoe zal ik het zeggen, er stond gewoon opeens een paaltje achter mijn auto... heel raar... met als resultaat dat mijn complete achterbumper los hing en het paaltje met cementblok en al uit de grond was getrokken. Best een sterke auto ;) Maar ach, nu heeft mijn auto tenminste ook een deuk die ik zelf heb gemaakt:D

Woensdag 27 oktober
De trip naar de Blue Mountains zit er alweer op en we moesten terug naar Sydney om die drie gasten af te zetten, Sabrina op te halen en langs de garage van mijn auto te rijden omdat die rare piepjes gaf elke keer als je langzamer dan 20 km per uur reed (ow en omdat mijn achterbak niet op slot kon, mijn achterbak niet omhoog bleef staan, mijn benzine dop niet goed sloot en ik een tent had zonder stokken).
Na een uurtje wachten bij de garage was alles weer gefixed (of tenminste, het piepje is weg en er brand nu een airbag lampje op mijn dashboard, maarja het zal wel goed zijn). Samen met Sabrina begon de volgende trip op weg naar Brisbane met als eerste stop the Entrance. Een klein dorpje aan de oostkust met een camping aan het strand.

Dat waren dan de Blue Mountains, een week vol regen, kou en pech. Wat kan ik zeggen, shit happens... Maar wel een super week, die ik zeker niet snel ga vergeten!! :D:D